- τεταρτογενές
- Oνομάζεται και νεοζωικό. Η τελευταία γεωλογική περίοδος, που συνεχίζεται έως την εποχή μας. Ο χρόνος έναρξης του τ. αμφισβητείται και ερευνήθηκαν διάφορες απόψεις, όπως π.χ. η μετανάστευση των ελεφάντων και των βοοειδών στην Ευρώπη, η εμφάνιση του ανθρώπου και η έναρξη της φάσης των παγετώνων. Το τελευταίο αυτό γεγονός φαίνεται ως το μόνο βέβαιο χρονολογικό στοιχείο, αν και δεν συμπίπτει σε όλες τις περιοχές της Γης. Το τ. διαιρείται σε δύο υποπεριόδους, το πλειστόκαινο ή διλούβιο, που περιλαμβάνει τη φάση των παγετώνων, και το ολόκαινο ή αλλούβιο.
Το φαινόμενο των παγετώνων οφείλεται αποκλειστικά στις κλιματικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά την υποπερίοδο του πλειστόκαινου: σύμφωνα με τις απόψεις των περισσότερων συγγραφέων, η υποπερίοδος αυτή διακρίνεται σε 4 φάσεις: Γκύντσιος (Günz), Μινδέλιος (Mindel), Ρίσσιος (Riss) και Βούρμιος (Würm), οι οποίες επιβεβαιώνονται και από την καμπύλη του Μιλάνκοβιτς.
Επειδή καθ’ όλο το τ., η κατανομή της ξηράς και της θάλασσας δεν άλλαξε πολύ, είναι δυνατόν να μελετηθούν με αρκετή ακρίβεια οι ηπειρωτικοί και παράκτιοι σχηματισμοί, και, τελευταία, οι θαλάσσιοι πυθμένες, με τις δειγματοληψίες που ενεργούν ειδικά πλωτά γεωτρύπανα. Από τους ηπειρωτικούς σχηματισμούς, οι πλέον ενδιαφέροντες είναι οι λιθώνες (μοραίνες), οι ποταμοπαγετώδεις, οι λιμναίοι και οι αιολικοί (loess). Κατά το τ. τα ορογενετικά φαινόμενα συνδέονται με τις τελευταίες αλπικές πτυχώσεις στην Ευρώπη, ενώ σε ορισμένα σημεία (Ινδονησία, Αντίλλες) ενεργούν ακόμα δυνάμεις ορογένεσης. Η ηφαιστειότητα είναι επίσης πολύ διαδεδομένη (Κεντρικό Οροπέδιο, Γαλλία, νησιωτική και χερσαία, Ιταλία, Ελλάδα). Εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, η χλωρίδα είναι όμοια με τη σημερινή, παρ’ όλα αυτά όμως η μελέτη της γεωγραφικής κατανομής της καταλήγει σε συμπεράσματα εξαρτημένα από τις μεταβολές του κλίματος και από το είδος των φυτών. Ανάλογη είναι και η περίπτωση της πανίδας, αν και ο αριθμός των ειδών και των οικογενειών που εξαφανίστηκαν είναι πολύ μεγαλύτερος. Στα εξαφανισμένα ζώα του τ. αναφέρονται τα προβοσκιδωτά, ο μεγάκερως, το ελασμοθήριο, ο βους ο πρωτόγονος (bos primigenius), το σπηλαιόβιο λιοντάρι (felis leo spelaea), η σπηλαιόβια ύαινα (hyaena crocuta spelaea) και η σπηλαιόβια αρκούδα (ursus spelaeus). Χαρακτηριστική υπήρξε και η νοτιοαμερικανική πανίδα, που διακρίνεται για τις γιγάντιες διαστάσεις των ειδών. Από τα πτηνά του τ. που εξαφανίστηκαν, χαρακτηριστικά είναι η δινόρνις (dinornis) της Νέας Ζηλανδίας, η αιπυόρνις (aepyornis) της Μαδαγασκάρης και η άλκα η φτερωτή.
Τεταρτογενές ή νεοζωικό, τελευταία γεωλογική περίοδος, που συνεχίζεται ως ονομάζεται την εποχή μας, και έχει να επιδείξει πλήθος ζώων, πολλά από τα οποία έχουν εκλείψει. Ένα ζώο του είδους, από τα πιο χαρακτηριστικά, είναι η αρκούδα των σπηλαίων, τα οστά της διατηρήθηκαν σχεδόν ανέπαφα.
Dictionary of Greek. 2013.